Leidse Biologen 1963

Lucie Duba

 

Studie:

Net 17 jaar geworden en een H.B.S.-B diploma op zak. Leren vond ik leuk en vooral de exacte vakken hadden mijn interesse. Erg bezig met een toekomstig beroep of studie was ik niet geweest. Universitaire studies kwamen in mijn familie nog niet voor en mijn ouders vonden onderwijzeres wel een mooi beroep voor een meisje, dus ik heel braaf naar de kweekschool. Hospiteren vond ik leuk, maar de opleiding absoluut niet.

Dan toch maar de grote stap naar de universiteit, een beslissing waar Rob Kramer en zijn vader (collega van mijn vader) nog een rol in hebben gespeeld. Biologie, met als doel de kant van biochemie op te gaan. Biochemie is het uiteindelijk niet geworden, mijn belangstelling ging toch naar andere vakgebieden uit.

Mijn doctoraalonderwerpen: plantenfysiologie (N-bindende wortelknolletjes) oecologie (Gnaphosiden: verspreiding in Meijendel) ethologie (zoekgedrag van sluipwespen)
Vooral de afdeling oecologie o.l.v. Kees Bakker vond ik heel inspirerend.

Werkzaamheden:

Tijdens mijn doctoraalstudie kwam ik er achter dat wetenschappelijk onderzoek toch niet mijn toekomstig werkterrein moest worden. Ik heb gekozen voor het onderwijs, dus toch, maar wel op een ander niveau.
Mijn vuurdoop kreeg ik op de Dalton in Voorburg om vervolgens les te gaan geven op C.S.G. Overvoorde in Den Haag. Dat heb ik met plezier gedaan, vooral in de bovenbouw.
De leeftijd van 50 jaar eenmaal gepasseerd, ging het lesgeven mij wel steeds zwaarder vallen en kostte het mij erg veel energie voor groepen pubers te staan. Daarbij kwamen nog wat problemen in de persoonlijke sfeer en zo eindigde mijn loopbaan in het onderwijs helaas in een afkeuring.

Persoonlijke informatie:

In het begin heb ik het lesgeven en het omgaan met leerlingen wel gemist, maar ik heb andere activiteiten gevonden.

Cursussen gevolgd op creatief gebied (acteren b.v.) en ik ben vrijwilligerswerk gaan doen in de sociale sfeer. Het meest waardevol en leerzaam vond ik mijn werk in het Jacobshospice in Den Haag. Het was verrassend te ervaren dat hier naast verdriet ook veel plezier wordt beleefd. Terminale patiënten worden hier heel zorgvuldig en liefdevol begeleid.

Helaas, geen nageslacht. Wel heb ik veel contact gehad met kinderen in de familie en vooral ook met de kinderen van Miep. Met Miep en haar 3 dochters heb ik in het verleden veel opgetrokken, zoals het gezamenlijk vakantie vieren. Zij liggen mij na aan het hart.

Mijn interesses liggen nu vooral op het vlak van cultuur. Regelmatig bezoek ik musea en theaters (met name toneel en modern ballet).
Een veldbioloog was ik niet en ben ik ook nooit geworden, maar ik vertoef wel graag in de natuur, vooral het waddengebied trekt mij erg. Daar ga ik overigens wel met kijker en vogelgids op pad. In Den Haag woon ik op 10 minuten lopen van Kijkduin, dus duinen en strand binnen handbereik, erg plezierig.

Lucie Duba, Den Haag 2013