Door de enthousiaste lessen over de nieuwste ontwikkelingen binnen de biologie, zoals het DNA, gegeven door de jonge, tijdelijke vervanger van mijn plotseling verleden biologiedocent aan het Haagse Sint Jans-college, ging de knop in het eindexamenjaar echter definitief om. Biochemicus zou ik worden, maar het werd ethologie (paradijsvis — hoe vertel je dat je nazaten), ecologie (sluipwesp) en theoretische biologie, waaraan ik het enige door mij gepubliceerde biologische artikel dat alle ecologen, systematici en evolutiebiologen gelukkig had moeten maken, dank. Niet vaak, maar tot mijn verrassing tamelijk recent nog geciteerd.
Binnen mijn werkkringen in Rijswijk (Lodewijk Makeblijde College) en op het
laatst Den Haag (TMOC/Terra College/ SG Den Haag Zuid-West) heb ik het geluk
gehad steeds wat anders te kunnen doen.
In 1976 werd ik conrector, later locatiedirecteur en plv. rector.
Naast biologie gaf ik ook informatica (van Eke geleerd) en was ik remedial teacher dyslexie.
Verder hield ik mij o.a. bezig met buitenschoolse activiteiten, kwaliteitszorg, prog- noses, roosters en personeelszaken.
Tot mijn gehoor het begaf ben ik altijd les blijven geven, ook al beperkte zich dat op den duur vanwege mijn taken tot één klas. Het biologisch onderzoek heb ik overigens altijd wel gemist.
Eind 2005 ben ik met FPU gegaan.Wat de studie mij heeft opgeleverd naast een leuke tijd met jullie (incl. Anus Loquax, Prikkebeen en het Kameleon)?
Allereerst de uitmuntende, brede basis, die ons werd bijge- bracht, observeren,
inzicht in gedrag en het systeemdenken, dat me in de communicatie met anders opgeleiden helaas wel eens opbrak.
En verder de liefde voor Corrie en de rest van de natuur.
Frank, studievriend vanaf het eerste uur, ben ik eeuwig dankbaar voor zijn
rol in de beslissende blind date, die tot stand kwam tijdens het 2e jaars genetica (jazeker)-practicum.
Wij hebben getracht om onze belangstelling voor de flora en fauna rondom ons,
evenals die voor oude kerkjes, musea e.d. over te brengen op onze twee zoons, Arjan (1971) en Ivo (1974).
Dat is maar gedeeltelijk gelukt (herkenning?), qua studierichting in ieder geval niet.
Bij de vier kleinkinderen ligt dat anders.
Van de oudste twee (8 jr en natuurlijk door opa en oma allang Ranger gemaakt) is
Naturalis al jaren de favoriet naast de dierentuin.
Eén wil er zeker bioloog worden.
Lucien Jonkers, Zoetermeer 2013